HAKKIMDA ATÖLYE & EĞİTİMLER MEDİTASYONLAR MEDİTASYON HAKKINDA S.S.S ÖZ ŞEFKAT KİTAPLIK NOT DEFTERİM BASINDAN PEMBE FİLİ DÜŞÜNME İLETİŞİM

Bir seneye yakın tavuk yiyememiştim üç gün gıda zehirlenmesinden dolayı hastanede yattıktan sonra. Ne zaman tavuk kokusu alsam, tavuk yemeği görsem menüde bedenimde rahatsız edici şeyler oluyordu. Midem dalgalanmaya, bağırsaklarım hızlanmaya, başım dönmeye başlıyordu. Aynı yılın yazı, hayatımın en eğlenceli yazlarından biriydi. Normalde Kenan Doğulu dinlemememe rağmen, ne zaman radyoyu açsam, sık sık “Aşka Türlü Şeyler” isimli şarkısıyla karşılaşıyordum. Hala ne zaman dinlesem o şarkıyı, o yazın güneşi kalbimi ısıtıyor, güzel anlara gidiyor zihnim, yüzüme bir tebessüm oturuyor. Halbuki daha çok sevdiğim ama daha az denk geldiğim bir sürü şarkı vardı o yaz dinlediğim, o yazı hatırlatmasını daha çok arzu edeceğim. “Bedenin çok kuvvetli bir hafızası vardır,” der bilim-insanları. Bedenim herkesten önce fark eder tehdidi, ondan bazen “Ama hiç de stresli değildim panik atak geçirdiğimde” deriz, oysa bedenimiz yapmıştır çoktan eşleştirmesini. Bedenim için her şeyden önce benim güvenliğim gelir: Bana bir kez zarar veren bir şeye tekrar alışması bu yüzden koca bir sene alır. Ancak uzun zaman sonra “Tamam, güvendeyiz artık,” der. Tehlike arz etmeyen şeylerinse çokça tekrarlanması gerekir bedene kaydolması için. Olur da kızarken bulursan kendini, “Bunu defalarca yaptım, neden hâlâ korkuyorum,” diye, dilerim bu yazımı hatırlarsın. Dilerim sen bir kere zarar gördün bir daha görme diye seni korumak için elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışan bedenine, bu duruma da alışması için biraz daha zaman ve sabır tanırsın.