Karanlığı bildiğimizden ışığı biliyoruz. Geceyi, gündüz olduğu için tanıyoruz. Mutsuzluğu da mutlu olduğumuz zamanlardan... Karşıtlar, öz-şefkat için de geçerlidir: Kendimize her şefkat gösterişimiz, geçmişte kendimize karşı acımasız olduğumuz anıları canlandırabilir. Kendimize sevgiyle yaklaşmamız, bize sevgiden bunca zaman ne kadar mahrum kaldığımızı hatırlatabilir. Bu yüzden kendimize şefkat göstermeye başladığımız ilk zamanlar bazen kendimizi daha kötü hissedebiliriz. Tıpkı soğukta kalan ellerimizin sıcak su altında ısınırken ilk etapta yanması gibi, kalbimiz ısınırken canımız önceleri biraz yanabilir. Kendimizi daha iyi hissetmeden önce, bir süre daha kötü hissedebiliriz. Kabulümüzdür.