Evet, o lanet sigarayı bırakmazsan kanser olabilirsin. Ailene bakmazsan hayat kaliteniz düşebilir, el âlem sana “sorumsuz” diyebilir. Böyle yemeye devam edersen kilon alıp başını gidebilir! Okuldan mezun olmazsan iş bulman, düşünceli bir insan olmazsan arkadaş edinmen zorlaşabilir. “Bunu yapmak zorundayım, yoksa...” diyebilirsin, çünkü hakikaten hastalanabilirsin, şişmanlayabilirsin. Parasız, işsiz, yalnız kalabilirsin yoksa, evet. İnsanlar senin hakkında korkunç şeyler düşünebilir. Eyvallah. “Zorundayım, yoksa...” diyebilirsin, kendini korkularınla motive edebilirsin muhakak. Ama sonunda çok yorgun, bitkin düşebilirsin. Hatta kararlarından dönebilirsin. Olmak istemediğin gibi bir insana dönüşebilir, yapman gerektiğini söylediğin her şeyi boşlayabilir, yapmaman gerektiğini söylediğin her şeyi daha fazla yapmaya başlayabilirsin. Sigarayı, hastalanmamak için değil, bedenine değer verdiğin için bırakabilirsin. Ailene, öyle olması gerektiği için değil, onlara, sıhhat ve mutluluklarına önem verdiğin için bakabilirsin mesela. Kendini korkularınla da motive edebilirsin, arzularınla da. İkisi de aynı madalyonun farklı iki yüzüdür aslında. Yalnızca bir tarafa takılı kalma. Yorgun, bitkin düşebilirsin yoksa.